Account

Je bent momenteel nog niet ingelogd.

Inloggen
Openingstijden
  • Met liefde verpakt
  • Snelle verzending in de rode envelop
  • Service with a smile
  • Klassiek & Landelijk Borduren

Van sigarendoos naar speldenkussen.

Van sigarendoos naar speldenkussen.
Hoera: het mág weer! Sterker nog: ík mag weer! Jaren en jaren geleden, als jonge meid, was ik gek van alles wat handwerken was. Ik begon met borduren, want dat deed mijn oma, én mooi! Voor haar verjaardag zou ik wel eens even een borduurwerkje maken. Ik begon iets te ambitieus aan een grote afbeelding van een roos, maar ze kreeg hem pas maanden na haar verjaardag. Toch was het boorduurzaadje geplant, en stevig!
Ik borduurde alles wat los en vast zat: van tafelkleed tot merklap en van felicitatiekaartje tot de naam van een pasgeboren baby op een zelfgemaakt pakje. Als ‘bijvangst’ van mijn borduurliefde kon ik ook babytruitjes voor mijn eigen kinderen mooi opmazen.
En toen kwam ineens de tijd dat handwerken ‘truttig’ werd. Handwerkwinkels verdwenen een voor een uit het straatbeeld en ik ging andere dingen doen. Als tekstschrijver kon ik ook heel wat creativiteit kwijt in mijn schrijverij en daarnaast vertelde ik verhalen en maakte viltpoppetjes voor mijn toen nog jonge kinderen.

Handwerkwinkels terug
Maar een paar jaar geleden verschenen er ineens weer her en der handwerkwinkels. Stoere vaak, bij ons in het dorp gedreven door twee leuke jongens! Handwerken mócht weer! Eerst veel wolwerk en daarna ook weer borduurwerk, hoera! Internet was een prachtige aanvulling. Ik vond superleuke groepen op Facebook, waar allerlei ervaringen konden worden uitgewisseld. Ik leerde wat CAL’s (Crochet Along Together), KAL’s, (Knitting Along Together) en nu ook zelfs SAL’s (Stitiching Along Together) waren. Ik kon weer los!
En op een nacht, toen ik niet kon slapen, dacht ik ineens aan het oeroude sigarenkistje van oma dat ik bij iedere verhuizing had meegesleept en weer in een nieuwe kast op een nieuwe plaats gezet. Waarom ik er niet eerder aan gedacht had, geen idee, maar nu zat het in mijn hoofd. Ik sloop mijn bed uit, en pakte het uit de kast. In het kistje zat een niet afgemaakt borduurwerk van oma. Ze had het me gegeven toen ik een jaar of 16 was, omdat ze er geen aardigheid meer in had en het niet zo goed meer kon zien. Ik zou het toen afmaken. Nooit gedaan…

Het oude sigarenkistje bleek een geweldige schat te bevatten.


Oma’s werk
En nu wilde ik het ineens gaan afmaken. Het was een zwart silhouet van een dansend paar in rococostijl.

Oma had zelfs allemaal keurige hulplijntjes geregen.
Ik kon niet wachten tot de volgende ochtend. Zo bijzonder om aan iets te werken waar oma zo lang geleden ook aan gewerkt had. Maar… het viel nog niet helemaal mee, en ik begon te begrijpen waarom ze het niet had afgemaakt. De stof was wat slap en niet zo mooi, het zwart was inderdaad lastig te zien en ze had ook heel wat fouten gemaakt, dus ik moest eerst een deel ‘achteruit borduren’. Maar ik had wel weer enorm veel plezier in het borduren! Zeker na een drukke dag op mijn werk, is niets zo ontspannend als even lekker gaan zitten, en je concentreren op stof, draad en kruisjes. Alle aandacht voor het tellen. Hoe zen kun je het hebben.

Zo bijzonder, samen aan een herinnering gewerkt.

En dus ging ik verder kijken. Wat was er nog meer in borduurland te krijgen? Dat bleek veel, heel veel! De materialen zijn enorm verbeterd, de stoffen prachtig en de garens om van te smullen! Mijn oude merklap, ooit verguist door mijn puberzonen, mocht er ineens weer helemaal zijn! Er bleken drommen borduursters die randjes van merklappen verzamelden en hele merklappen maakten. Oude, maar ook nieuw samengestelde.

Losse beer
De beer was los! Ik zocht op Pinterest naar de mooiste motieven en vond er Free Printables. Het allerblijst werd ik plotseling van Soed Idee, de site van Simone de Jong, die er ook Freebies op aanbiedt. Inmiddels heb ik al heel wat mooie patronen  en producten en zelfs de adventskalender bij haar besteld, én ben ik lid geworden van de Speldenkussenclub. Elk kwartaal een cadeautje, een prachtig patroon, compleet met materialen. En iedere keer is het een verrassing.


Wat zijn de materialen mooi en de ontwerpen leuk…
Het ooit zo stoffige imago van de handwerkwinkel, met bij ons in het dorp twee oude vrijsters die alles wisten van alle soorten handwerken, maar wel truttig, is helemaal verdwenen. Borduren is supercool!

Linda Vaandering
  Linda Vaandering     22-01-2019 20:27     Reacties ( 14 )
Reacties (14)
 Linda -  31-01-2019

Dankjulliewel voor alle leuke reacties! En wat leuk om twee oud-medewerkers van het Wolhuis hier te treffen. Prima zaak, mooie spullen (toen), maar niet zo hip als de winkels nu! Geniet van je hobby, allemaal!

 Irma -  26-01-2019

Leuk om te lezen. Ook ik had een echte handwerkoma. Zij was vooral van het breien, mijn vrijgezelle tante die bij oma woonde, haakte en borduurde. Zij kocht handwerkboekjes, waar ze heel zuinig op was. Toen zij overleed veel garens en boekjes gekregen in een oud blikje. Nu borduur ik veel en ik zeg altijd: borduren is mediteren met een draadje....

 Aafke Olbers -  24-01-2019

Wat een leuk stukje heb je geschreven. Ook ik ben eigenlijk weer verslaafd geraakt aan borduren. Kocht ik vroeger borduurpakket van diverse letterlappen en andere voorstellingen. Nu bestel ik van alles bij Soed- idee en dat is veel leuker want je kan het zelf samenstellen en ze heeft zo vl keus. En het borduren is zo ontspannend "heerlijk"

 Elly Uphus -  23-01-2019

Dat heb je weer leuk geschreven Linda. Ook ik heb na jaren het knutselen weer herontdekt en heb o.a. een geboortemand in elkaar geknutseld voor mijn a.s. kleindochtertje. En ook ik heb bij de "2 oude vrijsters" gewerkt. En ben nu regelmatig bij Pera en Pasha te vinden.

 Jantje Delger -  23-01-2019

Heel mooi verhaal. .Mijn eerste garen bewaar ik ook nog aldoor in een sigarendoos die ik van pa afgepikt had. Het heeft de vorm van een boek. Mooi dat je het werk afgekregen hebt. Je hebt een leuke herinnering aan je oma.

 Joke Hesseling -  23-01-2019

Wat een ontzettend leuke blog leuk om te lezen en krijg weer een boost om mijn borduurwerk op te nemen

 Ans van Baarle -  23-01-2019

Hoi Linda, wat een leuk verslag. Tijdens het lezen dacht ik al dat het over Pijnacker moest gaan, en na het lezen van die handwerkwinkel, gerund door twee oude vrijsters, wist ik het zeker. Het Wolhuis, daar heb ik ook nog gewerkt. En wat zijn wij blij met Pera en Pasha!

 AUKJE -  23-01-2019

Mooi verhaal ?? dit hier te lezen .

 Coby Breitner -  23-01-2019

Alle handwerken is supercool, mensen hebben geen idee hoe ontspannend het is? Denken vaak ohh dat doe ik ook wel even, ja ja! Gewoon lekker doorborduren hoor. Heerlijk trouwens zo'n blog bij Simone. Groetjes

 Kamphuys -  22-01-2019

Zeer mooi verhaal

 Joke -  22-01-2019

Wat een geweldig verhaal, dankjewel ?

 Ellen de Paauw -  22-01-2019

Dat borduren niet truttig is? In mijn omgeving ben ik de enige die al jaren merklappen maak. De eerste was 28jr geleden, bij de 60ste verjaardag van mijn vader, idem van mijn moeder. Bij de geboorte van mijn kleinkinderen, in 2015, 2017 en 2018 kregen ze een eigen merklap. Maar dat het niet truttig is? Ik ontdek dat pas door de verschillende Fbgroepen. Wat een prachtige werken komen er voorbij, wat een bron aan ideen. Heel soms vind ik nog een handwerkwinkeltje, maar mijn belangrijkste bron vind ik in de digitale wereld.

 Lies -  22-01-2019

Dankjewel voor het delen van je verhaal! Leuk!?

 Agnes Verkroost -  22-01-2019

Ik herken het helemaal.... Ik emigreerde en ben pas sinds vorig jaar via Facebook in contact gekomen met leuke groepen en borduur weer. Ik geniet van al dat mooie werk, van alle materialen en heb een winkeltje in Brisbane ontdekt, maar is een uurtje rijden met de auto bij mijn vandaan. maar de web is er ook dus de mogelijkheden worden beter. Ik heb de leukste mensen ontmoet en bevriend via de borduur channels. heerlijk dat borduren weer in is.