Borduren met de aarde nog onder mijn nagels

Wie mij al wat langer kent, weet dat ik vanaf het vroege voorjaar tot het late najaar met vieze nagels rondloop. Niet uit de tuin weg te slaan en al heel vroeg in het seizoen bezig met plannen maken en vervolgens de eetkamer voller en voller zetten met het meest uiteenlopende zaaigoed. Tegen de tijd dat de IJsheiligen naderen, de tijd dat de vorstgevoelige plantjes naar buiten kunnen, moeten we stapje voor stapje door het mini-oerwoud laveren om bij de eettafel te kunnen komen. Iedereen slaakt een zucht van verlichting als de boel naar buiten mag.



Componeren
Tot voor kort was mijn jaar verdeeld in een handwerkhelft – herfst en winter - en een tuinhelft – voorjaar en zomer. Maar de laatste tijd merk ik dat mijn passies meer en meer door elkaar gaan lopen én – eigenlijk niet eens zo heel verrassend  – dat het één heel erg lijkt op het ander! Want bij allebei componeer je met de mooiste kleuren de mooiste werkjes. Schilderen met draad op linnen, maar ook met de mooiste kleuren planten in hoekjes in de tuin. En van allebei word ik even blij! Het is niet voor niets dat schilder Monet wereldberoemde tuinen heeft aangelegd. Mooie composities maken kan op allerlei manieren.



Aaien
Iedereen herkent waarschijnlijk het gevoel dat je krijgt bij het zien van garen in mooie kleuren. Zeker de prachtige handgeverfde garens van de laatste tijd; je wilt het aaien en bijna opeten. Datzelfde gevoel krijg ik bij het bladeren in de plantencatalogus. Ik heb mijn tuin dit jaar helemaal opnieuw ingericht. Wat een weelde om gewoon te kunnen kopen wat je wilt, en dat dan uiteindelijk alle kleuren eigenlijk als vanzelf bij elkaar passen.



Bijen
Maar wat ik al zei: borduren en tuinieren gaan door elkaar lopen. In mijn nieuwe tuin heb ik een droomprieeltje laten plaatsen, en vrijwel hetzelfde prieeltje heb ik geborduurd. Overdags geniet ik van de metselbijtjes die mijn bijenhotel bezoeken, terwijl ik ’s avonds bezig kan zijn met een van die leuke bijenpatronen als ‘Bee Study’, ‘Bee there for you’ of ‘Babushka’s Bees’. Het sluit naadloos op elkaar aan.

Puur genieten om de bijen in mijn bijenhotel te mogen begroeten.

Overdag lekker buiten met mijn schoffel en schop in de weer (als ik vrij ben tenminste) en ’s avonds lekker met mijn vieze nagels, handjes goed geboend, met mijn naald en draad, om een ‘Summer garden’ te borduren, of gewoon een lief schaapjesslabbetje voor mijn kleinzoontje. Ik kan bijna niet wachten tot het zulk lekker weer is dat ik buiten kan gaan zitten met mijn borduurwerk, en rozen maak tussen de rozen. Of pak ik dan toch weer mijn schoffel…

Linda Vaandering


Vorige zomer kreeg ik mijn eigen droomprieeltje. Het moet nog wel een beetje afgewerkt en ingericht worden.


Als je dan ineens een patroon van een prieeltje (dat in het Engels zo mooi ‘gazebo’ heet) krijgt, pas je hem wel zo aan dat het helemaal je eigen prieeltje wordt.


Voor mijn kleinzoon borduurde ik een randje gezellige schaapjes in de wei.